Motto 1: Świadomość tego, co chcemy wyrazić - musi decydująco wpływać na dobór środków technicznych, jakie powinny być użyte w realizacji każdego zadania muzycznego; brak tej świadomości nieuchronnie prowadzi do artystycznego niepowodzenia... (wniosek z lektury Metody Chopina) Motto 2: Fortepian - podobnie, jak każdy inny instrument - przez wydobywany z niego dźwięk "podaje do wiadomości" osobom akurat przysłuchującym się temu wydarzeniu wszystko, co znajduje się w myślach, uczuciach, świadomości i podświadomości grającego. W chwili, w której pianista naciska na dowolny klawisz, wielkość i małość jego myśli i emocji, bzdura i artyzm – wszystko, absolutnie wszystko co świadomie lub niechcąco "zapisze" on w dźwięku, zostaje publicznie ujawnione. Instrumenty są urządzeniami mechanicznymi i dlatego są bezwzględnie "szczere"; nie warto liczyć na ich wyrozumiałość! Chopin i Neuhaus, jak się zdaje, dokładnie o tym wiedzieli i tylko szkoda, że opisali to w dość zawoalowany sposób... (również...) Formuła przytoczona w Motto 1 nigdy nie została przez Chopina dokładnie w takiej formie zapisana. Gdy jednak odrzucimy z jego notatek, a zwłaszcza z relacji uczniów, znajomych i przyjaciół wszystko co należało jedynie do zwyczajów tamtej epoki, to bez trudu uda nam się w Jego tekstach odkryć ideę, którą można wyrazić jak następuje: Świadomość tego, CO chcemy wyrazić, musi decydująco wpływać na WYBÓR ŚRODKÓW technicznych, jakie powinny być użyte w realizacji każdego zadania muzycznego. Uznaję to zdanie za bezdyskusyjny fundament chopinowskiej pedagogiki i przyjmuję za motto wszystkich moich stron www. Poznając kolejne (nie tylko moje) tu opublikowane teksty dowiesz się, jakiego typu technikę pianistyczną można wykształcić na podstawie zaleceń pozostawionych przez Chopina. Dysponujemy już bowiem na tyle bogatą wiedzą o sposobach, jakie stosował w pracy nad muzyką, by nie tylko w ogólnych kategoriach opisywać jego poglądy, ale też podjąć próbę rekonstrukcji jego niezwykłej Metody. Pedagogiczna myśl Chopina była mocno osadzone w praktyce i dlatego łatwo sprawdzić jej skuteczność. Ci, którzy praktycznie zetknęli się z Metodą Chopina mogą potwierdzić, że efekty jej działania są – nie bójmy się słów - bardzo pozytywne, a na ich pojawienie się nie trzeba czekać w nieskończoność. Zwłaszcza ta ostatnia cecha wyraźnie odróżnia Metodę Chopina od wielu innych systemów, które wprawdzie każdemu kto byłby gotów je zastosować obiecują w dalekiej przyszłości wielkie sukcesy, ale w zamian wymagają codziennych wielogodzinnych ćwiczeń przez długie lata. Tymczasem Chopin był zdania, że trzy godziny dziennie powinny zdolnemu pianiście wystarczyć do opanowania instrumentu. W całej pełni podzielam ten pogląd, choć niekiedy po prostu jest PRZYJEMNIE dłużej posiedzieć przy fortepianie; ale to całkiem inna sprawa. Gorąco też zachęcam do zastanowienia się nad przesłaniem, jakie niesie tekst podany w Motto 2; w tekstach, do których prowadzą linki poniżej staram się wyjaśnić, dlaczego warto zajmować się tak rzadko branymi pod uwagę zagadnieniami psychotechnicznego tła pianistyki. SERDECZNIE ZAPRASZAM! - S.K.
	Proponuję w pierwszym rzędzie zapoznanie się z informacjami, które znajdują się na tej stronie: FAQ Zapraszam szczególnie: Neuhaus Dlaczego Metoda Chopina? Nasze kursy Jeśli masz pytanie, to: E-mail KSIĘGA GOŚCI... Dzięki!		Pamiętajmy: Nie wystarczy „znaleźć” – trzeba jeszcze zrozumieć, CO zostało znalezione... I nauczyć się stosować TO w praktyce; jeżeli tego godne! (stare jak Świat) Poprzednie Różne Myśli: jest ich już tu kilka! RZECZY NAJNOWSZE I NOWE Najnowsze: Przestrzeń-Ruch-Znaczenie... Ważne: inaczej o technice gry Aktualne: Kielce 2015 Nowe: odpowiedź Profesorowi Gdy pilnie trzeba pomocy... Delikatne nieporozumienia Gest Rostropowicza O palcach całkiem po nowemu Co robić gdy ręce jednak bolą? Egon Petri – kim był? Kogo i jak uczył? Lang Lang i technika pianistyczna Dwugłos o Godowskim AUTOR a) oficjalnie, b) prywatnie BAZA FAQ 11 aspektów Metody Chopina Nowe? Oto jest: technika, technika... O temacie - ogólnie Dlaczego Metoda Chopina? Neuhaus Tellefsen - uczeń Chopina Słuch w pianistyce Egon Petri – kim był? Kogo i jak uczył Jak uczyć...? OGÓLNE Mój Dekalog Pierwszy krok w stronę Metody   Ten tekst jest nadal aktualny! "Sekret firmy", czyli o co tu w ogóle chodzi? Podstawa - obraz dźwięku... Praktyka Metody Chopina Planowanie pracy nad utworem RZECZY SZCZEGÓŁOWE   Technika: sprawy decydujące   Technika gry: elementy wirtualne   Technika gry: sprawy oczywiste Lang Lang i technika pianistyczna...? Bardzo prosty rachunek Wirtualne i realne aspekty Metody Meta-technika, czyli o wyobraźni! Przetestuj swoje nawyki instrumentalne! Gamy i pasaże – jak je ćwiczyć? Jak używać ciężaru w grze? Jak ćwiczyć na fortepianie? UZUPEŁNIENIA Kursy olsztyńskie Metoda Changa – jaka jest? AMBULANS 2005 Motory i hamulce rozwoju   Wypisy z korespondencji Dlaczego talent przestaje grać...? Konieczność poszukiwania nowego   "Michasiowe Mantry" Fortepian i jazz List Xiumina Rozmowa z Natalią SILVA RERUM Jak TO wygląda w Finlandii? A jak we Francji? Grzeszymy wszyscy   Inne - raczej pogodne teksty Młodym ku przestrodze   Co ma nam do powiedzenia Kim Borg... Kapitalizm i pianistyka Do widzenia Olsztyn! MOJE OSTATNIE ODKRYCIE Tekst o doprawdy niezwykłym Artyście Jedno Jego nagranie I jeszcze jedno ...
		Z podobnym do chopinowskiego sposobem myślenia o profesjonalnym kształceniu w muzyce mamy do czynienia również u Bacha, późnego Liszta, Debussy'ego, Leszetyckiego i Antona Rubinsteina. Jednak dopiero Neuhaus, niewątpliwie pozostający pod wpływem Godowskiego i Blumenfelda, wypracował i opisał metodę, dzięki której uczenie gry na instrumentach muzycznych ma szansę być doprawdy fascynującą przygodą twórczą tak dla studenta jak pedagoga. Także i pedagogika Petriego nie była daleka od chopinowskiego ideału... Zdaniem Prof. Drzewieckiego, "O wielkiej [...] wiedzy i erudycji Neuhausa świadczyć może fakt oparcia zasad pracy instrumentalnej na tych nielicznych a genialnych wskazówkach, jakie pozostawił Chopin" (przedmowa do Sztuki pianistycznej H. Neuhausa, PWM, Kraków). Z prawdziwą przyjemnością chcę dodać, że Nadia Boulanger wypowiadała się na temat pedagogiki instrumentalnej w bardzo podobny sposób: "Aby grać - trzeba umieć słuchać siebie; to jednak za mało - trzeba dokładnie WIEDZIEĆ, co się ma do powiedzenia". W Ameryce, obok takich emigrantów z Imperium Rosyjskiego jak Josif i Rosina Lhevinne czy Vladimir Horowitz, podobną linię reprezentowała Abby Whiteside oraz nasz rodak, Mistrz – pianista, pedagog i zarazem wielki wynalazca: Józef Hofmann. Zapraszam dalej! Każdy komentarz i uwaga będą przyjęte z szacunkiem i wdzięcznością, a żaden list nie pozostanie bez odpowiedzi. Jestem głęboko przekonany, że wymiana myśli jest naszą wielką wspólną szansą. Serdecznie pozdrawiam! Dziękuję za odwiedziny i zainteresowanie tematem – Stefan Kutrzeba
	Aktualizacja: 2015-04-10